Wanneer we te veel onrust ervaren, willen we maar één ding en dat is meer rust. Klinkt vrij logisch toch? Maar wat als ik je nou vertel dat je die onrust eerst moet aangaan?

Wat is er onrustig in jou?

Zijn het de dingen die je nog “moet” doen, de praktische to-dotjes die je op verschillende lijstjes en planners hebt staan. Of is het een grotere vorm van onrust? De onrust die je vertelt dat je opnieuw in beweging moet komen om fundamenteel te veranderen.

Vaak willen we het gevoel van onrust weg werken door bezig te zijn en onszelf bezig te houden. Dat geeft dan elke keer even kleine voldoening, omdat je zo aan jezelf laat zien dat je zo lekker bezig bent. Toch?

Maar er is een grotere vorm van rust die je kunt vinden door juist datgene aan te gaan wat in eerste instantie voor mega onrust gaat zorgen. Waarvan al je alarmbellen af gaan omdat het overweldigend voelt.

De weg naar rust is accepteren dat je voorlopig een poosje onrust gaat ervaren. Zonder applaus, zonder resultaat, zonder zekerheid. Als het je lukt om voor een korte periode(1-3 maanden) te gaan investeren in wat er echt belangrijk is, namelijk échte rust creëren voor jezelf door eerst aan te gaan wat voor onrust zorgt. Dan ga je komen waar je wilt zijn.

Het enige wat tussen jou en jouw punt in staat zijn de skills die je moet opbouwen om daar te komen. 
Wat voelt als de heavy lifting, daar is jouw weg naar rust.

Onrust komt als we te lang stil staan 
Onrust komt als we te veel doen van het onzinnige
Onrust komt als we niet op de juiste plek zijn
Onrust komt als we niet genoeg groeien
Onrust komt als we te lang vermijden
Onrust komt als we niet aangaan wat ons roept

Weersta de verleiding om jezelf zoet te houden met wissewasjes op je to-do lijst. En ga alleen vandaag iets doen wat je heel moeilijk vindt. Eén ding, alleen vandaag. Voor een poosje. You got this.

X, Man